Brieven aan mijn moeder

Het verhaal van een ontluikende liefde die niet mocht bestaan
Toen Ilse Birnbaum in 1946 in Haifa van de boot stapte bezat ze niet veel meer dan een stapeltje brieven, geschreven door haar geliefde Erco, die in 1944 in Auschwitz was vermoord.
Dit boek bevat die brieven.

Brieven aan mijn moeder gaat over Erco, de jonge idealist die onvermoeibaar werkte aan een betere toekomst. Die een nieuw land zou gaan ontginnen in een nieuwe wereld, toen hij in de oude niet meer welkom was. Erco, die werd vermoord voordat zijn leven echt kon beginnen.
Het is het verhaal van Ilse, die na haar beschermde jeugd in Berlijn volwassen werd in het Nederlandse verzet en die zich opnieuw moest uitvinden als pionier in Israël.
Dit boek is ook het verhaal van Ilses dochter Chaja, die als zo velen van de tweede generatie moest opgroeien met de trauma’s van haar ouders.

Chaja besloot pas in 2020 de brieven te lezen. Toen ontdekte ze het geheim van haar moeder. In het gezin waarin ze opgroeide kreeg altijd het lijden van haar vader, die vele kampen, waaronder Auschwitz, had overleefd, alle aandacht. Over het oorlogstrauma van haar moeder werd nooit gesproken.