De sprookjes van Charles Perrault werden later beroemd onder de titel Sprookjes van Moeder de Gans. Aan het Franse hof werden in de zeventiende eeuw sprookjes verteld en de hofdames van Versailles schepten er genoegen in ze te vertellen en ernaar te luisteren. Het was de mode van toen. De trendgevoelige Perrault publiceerde toen zijn eerste drie sprookjes in verzen. Ze werden niet door hem verzonnen. Het succes van de uitgave oversteeg de verwachting en talloze sprookjesboeken van diverse auteurs volgden.
Voor de moderne lezer doet het niet terzake of de acht later toegevoegde prozasprookjes werden geschreven door Charles Perrault of zijn zoon Pierre. Vaststaat dat ze uit de volkstraditie zijn geplukt en in een literaire vorm gegoten. En dat liefhebbers zich sinds generaties verzekerd weten van de sprookjes van Roodkapje, Kleinduimpje, Assepoester, Doornroosje, de Gelaarsde Kat en Blauwbaard.
In de prachtige vertaling van Ernst van Altena.
