Voor het bestaan van effecten van hulpverlenings-, ondersteunings- en onderwijsprogramma's gericht op volwassenen, kinderen, ouders en gezinnen, is empirische ondersteuning noodzakelijk. Dit boek levert een bijdrage aan de wetenschappelijke discussie over goed effectonderzoek in de gedragswetenschappen.
Het bevat een algemene beschouwing over de empirische methodologie, definities van centrale begrippen en een beschrijving van ideaaltypische kenmerken van effectstudies. Omdat het ideale (experimentele) design slechts zelden realiseerbaar is, krijgen vervolgens de praktische belemmeringen en valkuilen ruime aandacht. Voorts wordt gezocht naar oplossingen die een compromis vormen tussen de methodologische eisen en praktische beperkingen. Afsluitend is er een discussie.
Tot de doelgroep behoren universitaire studenten in de eerste fase van hun studie en docenten in de gedragswetenschappen, hbo-studenten in de laatste fase van hun studie en eenieder die in de onderzoeks- en hulpverleningspraktijk te maken krijgt met effectonderzoek. Het boek scherpt het oordeel aan en biedt, met behulp van samenvattingen, definities, voorbeelden en checklists, tal van handvatten voor onderzoeksopzet, -uitvoering en -discussie.
Over de auteurs:
Daphne van Loon was als onderzoeker onder meer gelieerd aan de afdeling Orthopedagogiek van de Rijksuniversiteit Groningen. Nu werkt zij als zelfstandige in het onderwijs op het gebied van sociaalwetenschappelijk en praktijkgericht onderzoek.
Bieuwe van der Meulen was bijzonder hoogleraar aan de afdeling Orthopedagogiek van de Rijksuniversiteit Groningen, met als leeropdracht de opvoeding van het chronisch zieke kind.
Alexander Minnaert is hoogleraar orthopedagogiek en klinische onderwijskunde aan de afdeling Orthopedagogiek van de Rijksuniversiteit Groningen.
