Politici maken vaak besluiten tegen beter weten in. Of het nu gaat om een van de vele IT-projecten bij de Belastingdienst of een militaire missie die niet de beloofde stabiliteit en veiligheid oplevert; stoppen lijkt geen optie. Sterker nog: als er in een oorlog militaire slachtoffers vallen besluiten regeringen vaak meer militairen te sturen. Maar als slechte prestaties politici de electorale kop kunnen kosten, waarom verlengen ze dan de deelname aan impopulaire en niet te winnen missies?
In Anders is al dit werk voor niets geweest maakt Dieuwertje Kuijpers de ratio achter dit schijnbaar onlogische denkproces duidelijk. Ze combineert bestaande inzichten uit de gedragseconomie, sociologie en politicologie en bekijkt hoe de regeringen en kiezers van elf democratieën de afgelopen vijfentwintig jaar hebben gereageerd op militaire slachtoffers. Haar bevindingen legt ze vervolgens voor aan Nederlandse militairen: herkennen zij zich hierin, en wat vinden zij van het optreden van onze regering?
