De stiefvader is communist, de vader zelf lid van een militante communistische beweging, de Rotfrontkämpferbund. De ene grootvader is monarchist, de ander een communistische kleermaker, de oom daarentegen is sociaaldemocraat. Maar de stiefmoeder is een vurig aanhanger van Hitler. En plotseling wil de kleine Günter, tot grote schrik van zijn vader, lid worden van de Hitlerjugend. Günter Lucks wil erbij horen omdat bijna al zijn schoolvrienden al het bruine uniform van de Hitlerjugend dragen. Wat goed en fout is kan het opgroeiende kind, tussen nazi-propaganda op school en de communistische opvoeding van zijn ouders, niet meer bepalen. De rode Hitlerjongen. Mijn jeugd tussen communisme en hakenkruis geeft een intrigerende inkijk in de emotionele wereld van een kind ten tijde van de nazi-dictatuur. Het wordt duidelijk hoe moeilijk het voor een opgroeiend kind was om de dagelijkse propaganda van de nationaalsocialisten te weerstaan. De bombardementen van Hamburg door de geallieerden en de dood van zijn broer in deze vuurzee maakten diepe indruk op Günter Lucks. Ondanks dat meldde hij zich enkele maanden voor het einde van de oorlog vrijwillig aan bij de 'Volkssturm', de volksmilitie van kinderen en ouderen die door Hitler als laatste in de uitzichtloze slag werden geworpen. Günter Lucks vertelt in De Rode Hitlerjongen het verhaal van zijn avontuurlijke jeugd tussen de politieke extremen van die tijd. Het speelt zich af in een ter ziele gegaan arbeidersmilieu, waarvan vandaag de dag nauwelijks nog een ooggetuige kan berichten. En het laat zien hoe snel een heel volk middels arglistige propaganda in een catastrofe kan worden gevoerd. Günter Grass over de boeken van Lucks: 'De tekst heeft mij geraakt. Ik hoop dat met behulp van deze illustratieve beschrijving de later geborenen gelegenheid hebben van de ervaringen van eerdere generaties te leren.'