Het paradijs verloren gaat over de christelijke visie op de oorsprong van de mens en evoceert de verleiding van Adam en Eva door Satan en vervolgens hun verdrijving uit de Hof van Eden. Het verhaal begint midden in de actie, wanneer de gevallen engel Satan net is verslagen door de goddelijke legers. Hij hoort over een profetie dat een nieuw soort wezen (de mens) door God zal worden gemaakt en zint op wraak. Miltons controversiële meesterwerk blijft tot op heden de gemoederen beroeren. Men kan als lezer moeilijk onbewogen blijven door zulke dichterlijke virtuositeit, ongeacht of men gelovig is of de meest obstinate godloochenaar. Misschien is dat wel de tijdloze en blijvende sterkte van het epos waardoor het, zoals Milton zelf zei, steeds wel een publiek zal vinden hoewel het er maar weinig zullen zijn. Zelfs na meer dan 350 jaar wordt de lezer overdonderd door Miltons verbeelding, passie, stijl en eruditie. De geannoteerde vertaling van Jules Grandgagnage in blank vers is geschreven in een vloeiende stijl, houdt zich aan de versregels met vijf heffingen (jambische pentameter) en de totale lengte van de vertaling is gelijk aan die van het origineel van Milton: 10.000 versregels.
