In Niet verder vertellen volgen we in eerste instantie K. Schippers, die naar Turijn reist om het licht en de ruimte te zien waarin De Chirico en Giacometti werkten. Op die reis heeft hij foto’s bij zich die hij onlangs vond, oude foto’s uit de Amsterdamse fotografische ateliers van de negentiende eeuw, waarover zijn moeder hem vertelde. Op typisch Schipperiaanse wijze komen de mensen op die foto’s, en dus ook zijn moeder, tot leven. Ze wordt gefotografeerd en geschilderd door Breitner, en alsof ze nooit helemaal is weg geweest, gaat zij een rol spelen in zijn verhaal van nu. Een speelsere werkelijkheid wordt nauwelijks geschreven.