‘Als het waar is wat veel oud-Schilderswijkers zeggen, dan kun je er niet omheen dat duizenden – misschien wel tienduizenden – iets verschrikkelijks is aangedaan...’ Er is veel geschreven over de Haagse Schilderswijk, maar zelden vanuit het standpunt van de Schilderswijkers zelf. Maaike van Charante zocht in het Haags Gemeentearchief naar de oorzaken van de grote veranderingen in Nederlands bekendste – en wellicht beruchtste – volkswijk tijdens de periode 1960-1980. Ze beschrijft het langgerekte sterfbed van de oude wijk en de pijn van de bewoners. Het boek eindigt met een krachtige oproep om te leren van de geschiedenis: ‘Met dit boek wil ik een monument oprichten voor al die mensen die vertrapt zijn en niet gehoord werden. De teloorgang van de oude Schilderswijk was een tragedie. Maar laten we tenminste leren van deze ramp, opdat de machtelozen niet opnieuw vermalen worden door de onverschilligheid van de machtigen.'