Geen religieuze tekst is zo wereldwijd bekend als de Bergrede.
De Russische schrijver Tolstoj meende zelfs dat juist in de Bergrede
het christendom zuiver aan het woord kwam: pacifistisch, met
open oog voor de armen, bereid tot belangeloze inzet voor de
naaste en onbezorgd als de bloemen op het veld. Gandhi sloeg
eens de Bijbel open, natuurlijk precies bij de Bergrede, en zei
tegen de Engelse Lord Irwin: ‘Als we zo leven, zijn de problemen
opgelost, niet alleen in onze beide landen maar in heel de wereld!’
De universele ethische oriëntatie van de Bergrede is algemeen
bekend, maar geldt dit ook voor de joodse achtergronden? Dat
kon wel eens tegenvallen. Nogal wat studies willen juist aantonen
dat de Bergrede het jodendom telkens weer overstijgt.
In deze studie maakt Marcus van Loopik korte metten met deze gedachte.
