‘Hou daarmee op, pap,’ roept de jongste dochter.
‘Wat doe ik dan?’ Pap is zich van geen kwaad bewust.
‘Je peutert in je neus!’
‘Ik peuter helemaal niet in mijn neus!’ hoor je jezelf terugroepen. Kan het zijn dat je het wel deed, maar nu alweer bent vergeten? Kennelijk, want de commotie zet door.
‘Je hele vinger zat erin!’
Volgens de wetten van het toneelstuk moet je nu eigenlijk verbaasd of verontwaardigd naar de desbetreffende vinger kijken, maar dat doe je niet om verdere escalatie te voorkomen. ‘Ik zal het niet meer doen,’ mompel je dus maar.
Vader en dochters is een boek over twee opgroeiende meiden en een vader die verwonderd en bezorgd toekijkt. De eerste jaren is het luiers verschonen en wachten op de eerste tand en het eerste voetstapje, vervolgens komen Bert en Ernie, Sesamstraat en Pluk van de Petteflet, maar daarna begint het pas: ze krijgen praatjes en gaan de gekste vragen stellen.
