DE VERBORGEN MACHT ACHTER HET WORLD ECONOMIC FORUM
Dit boek is een uniek boek met de hedendaagse politiek als herkenbaar thema. De nooit eerder gepubliceerde informatie in dit boek, waartoe slechts een enkeling toegang heeft, stelt de lezer in staat te doorzien wat zich daadwerkelijk achter de schermen van het wereldtoneel afspeelt en daar de patronen in te herkennen.
Wie een carrière in de politiek ambieert en de top wil bereiken dient lid te worden van één van de 36 achter de schermen opererende ultrageheime transnationale superloges, genaamd Ur-Loges, waarvan zelfs vrijmetselaren van de hoogste graden geen kennis hebben. Deze superloges staan onder direct toezicht van de leidende elite.
Stijgen op de politieke ladder is onmogelijk zonder deel uit te maken van één of meerdere van deze superloges. Alle machten van onze moderne, hedendaagse wereld maken deel uit van één van de Ur-Loges. Er is geen premier, minister, kanselier of president die niet lid is van tenminste één Ur-Loge.
Alle wereldbeslissingen die te maken hebben met macht, politiek, financiën en industrie worden eerst besproken en vastgesteld binnen geheime samenkomsten van de Ur-Loges. Het congres, de wandelgangen en de kabinetten van de verschillende landen zijn het podium waar de plannen die in de Ur-Loges zijn ontworpen, bekend worden gemaakt.
Dit alles wordt in dit boek, een publicatie met nooit eerder gepubliceerde informatie waartoe slechts een enkeling toegang heeft, duidelijk uiteengezet. Een primeur in Nederland!
Naast hoge politici uit West-Europa, de Verenigde Staten, Rusland, Israël, Iran, Saoedi-Arabië en Qatar, zijn ook politici uit Turkije, Japan, China, Zuid-Korea, Zuid-Amerika en een groot aantal andere landen lid van de Ur-Loges.
Ook prominente Nederlanders zijn lid van de Ur-Loges: de president van de Nederlandse bank Klaas Knot (PAN-EUROPA) en Ben van Beurden, CEO bij Rothschild´s Royal Dutch. Daarnaast vindt men de namen van Mark Rutte, Jan Peter Balkenende, Henk Kamp en Jeroen Dijsselbloem.
Binnen de Ur-Loges vindt men ook de namen van George Soros, Bill Gates, Mario Draghi, Christine Lagarde, voorzitter van de Europese Centrale Bank en Klaus Schwab, oprichter en directeur van het World Economic Forum (WEF).
Het uiterst omstreden World Economic Forum is een organisatie waar veel over geschreven en gesproken wordt. In feite is het WEF een soort overkoepelend orgaan van de Ur-Loges. Het heeft geen werkelijke macht en verricht geen uitvoerend werk.
Het WEF heeft net als de Trilaterale Commissie, de Bilderberg-groep, het Royal Institute for International Affairs, de Council of Foreign Relations, het Internationaal Monetair Fonds, de Verenigde Naties, de Europese Centrale Bank en vele andere organisaties, alleen secundaire functies ten opzichte van de doelstellingen die de leidende elite in strikte zin nastreeft. Ze hebben geen enkele beslissingsbevoegdheid. Deze verenigingen mogen verschillen in hun manier van communicatie, maar ze hebben alleen maar als taak om namens de Ur-Loges, waar de echte machtsvragen worden besproken, als bliksemafleiders te werken, door rookgordijnen op te werpen en allerlei andere afleidingsmanoeuvres te creëren. Zij staan allen onder de ijzeren controle van de Ur-Loges en leidende elite.
Tijdens bijeenkomsten van het WEF worden planning en uitvoering gecoördineerd. In kleine achterkamertjes worden politieke leiders en andere persoonlijkheden bijgepraat, ondersteund en op de hoogte gebracht van voorgenomen acties en wijzigingen.
Ofschoon de zichtbare wereldleiders op het wereldtoneel tegengestelde rollen spelen, streven ze achter de schermen naar hetzelfde doel: een technocratische werelddictatuur.
VIJANDIGHEDEN TUSSEN DE UR-LOGES
Ondanks dat de Ur-Loges onder supervisie van de leidende elite staan, zijn zij geregeld in strijd met elkaar. Zij zijn verdeeld in twee groepen die elkaars rivalen zijn. Er is een ´democratisch progressieve groep´ en een ´anti-democratische conservatieve groep´ (Oligarchisch, Neo-aristocratisch).
De strijd tussen de Ur-Loges is niet van ideologische aard. Het is een doodeenvoudige strijd tussen twee rivaliserende takken binnen de Ur-Loges.
Zowel de progressieve als de conservatieve Ur-Loges worden dialectisch onder controle gehouden, zodat ze alleen maar vechten over de weg, niet over het doel. Ze wedijveren onder elkaar, maar hebben elkaar tegelijkertijd nodig, ze zijn allen verbonden met het einddoel: een ’Nieuwe Wereldorde´.
Soms loopt het uit de hand. De onderlinge rivaliteit heeft niet alleen geleid tot de moord op Salvador Allende, Martin Luther King en de aanslagen op Ronald Reagan en paus Johannes Paulus II, maar ook de Jom-Kippur-oorlog, de staatsgreep in Iran, operatie Condor in Zuid-Amerika, de dictatuur van de Griekse kolonels en drie pogingen tot een staatsgreep in Italië vinden hun oorsprong in meningsverschillen tussen de Ur-Loges.
Ook bestaan meningsverschillen over de wijze hoe men ons in de geplande werelddictatuur dient te dwingen.
De democratisch progressieve Ur-Loges proberen de werelddictatuur te verwezenlijken met onze instemming, zonder geweld te gebruiken. Door het creëren van angst voor ziektes, oorlogen en opwarming van de aarde, economische problemen en wereldwijde destabilisatie van zo veel mogelijk landen, willen deze Ur-Loges ons dusdanig beïnvloeden, zodat wij een ’Nieuwe Wereldorde’ accepteert die belooft het lijden van de mensheid voor altijd te beëindigen.
De ’antidemocratische conservatieve’ Ur-Loges zijn het daar niet mee eens. Volgens hen duurt het veel te lang voordat het project van de democratisch progressieve Ur-Loges resultaat oplevert. Daarom hebben deze Ur-Loges plannen ontwikkeld, om ons met een wereldoorlog in de werelddictatuur te ‘dwingen’.
Dit roept natuurlijk vragen op over de oorlog in Oekraïne.
Er is veel gespeculeerd over de reden waarom Poetin opdracht gaf om Oekraïne op 24 februari 2022 binnen te vallen.
Was het misschien omdat Rusland zich door de voortdurende provocaties van de Verenigde Staten en de uitbreiding van de NAVO steeds meer bedreigd voelde? Waren het de wapenleveringen van de NAVO aan Oekraïne, de Amerikaanse bio-labs en de geheime militaire bio-wapenprogramma’s? Of was het om de acht jaar durende burgeroorlog in Oost-Oekraïne te beëindigen? Acht jaar lang werden Oekraïens-Russische inwoners van de Donbass republieken in Oost-Oekraïne door het regime in Kiev gebombardeerd, beschoten, vermoord en gemarteld. Duizenden vrouwen werden verkracht. Volgens de Verenigde Naties hebben van 2014 tot 2021 meer dan 14.000 Russische inwoners van de Donbass de dood gevonden.Helaas wordt dit in Nederland door de gevestigde media verzwegen.
Met betrekking tot deze oorlog is het belangrijk om te onthouden dat niet alleen Vladimir Poetin, maar ook Emmanuel Macron, Xi Jinping, Joe Bidden, Olaf Scholz, Boris Johnson en andere hoge politici lid zijn van één of meerdere Ur-Loges.
En dat betekent dat het best eens zou kunnen zijn dat de oorlog in Oekraïne een nieuwe confrontatie is tussen de democratisch progressieve en de antidemocratische conservatieve Ur-Loges.
Daarnaast is het buitengewoon belangrijk, dat we het uiteindelijke doel van de elite, een Nieuwe Wereldorde, nooit uit het oog verliezen. Het is namelijk heel goed mogelijk dat we deze keer niet te maken hebben met een tweestrijd tussen de Ur-Loges. De gevolgen van de oorlog in Oekraïne laten zien dat we zeer waarschijnlijk te maken hebben met een gezamenlijke operatie van alle Ur-Loges.
Angst voor een kernoorlog en de gevolgen van de sancties van het Westen tegen Rusland spelen daarbij een belangrijke rol.
Hoe meer verwarring, economische problemen, voedseltekorten, energiecrisis, armoede et cetera, des te sneller nadert de gezamenlijke mensheid het punt waarop zij een totalitaire werelddictatuur accepteert.
Als de beproevingen niet afdoende blijken, zal men uiteindelijk nog proberen ons met een wereldoorlog de ’Nieuwe Wereldorde’ in te jagen.
De informatie in dit boek is afkomstig van verschillende hoge politici. Onder anderen Jacques Attali (adviseur van de voormalige Franse presidenten Mitterrand en Hollande) en de Amerikaanse politicus Zbigniew Brzezinski, nationale veiligheidsadviseur van verschillende Amerikaanse presidenten.
De boeken van De Ruiter worden wereldwijd uitgegeven door een scala aan gerenommeerde uitgevers. Zijn Spaanse publicaties worden uitgegeven door San Pablo, de grootste katholieke uitgever ter wereld met bijkantoren in meer dan veertig landen.
Wat betreft zijn bronnen, maakt De Ruiter geen gebruik van het internet. Daar kom je volgens de auteur in een gevaarlijke cocktail van waarheid, halve waarheden en leugens terecht. Een wereld van chaos en misinformatie.
De Ruiter werkt al meer dan dertig jaar samen met onafhankelijke journalisten, hoogbegaafde wetenschappers, historici, een voormalig rechter van het Internationaal Gerechtshof, een stafmedewerker bij de NAVO en vooraanstaande buitenlandse politici, waaronder twee ambassadeurs en de voormalige Ecuadoriaanse president Rafael Correa (deels opgevoed door zijn schoonvader in Ecuador). Correa is vooral bekend omdat hij indertijd Julian Assange, de stichter van WikiLeaks, onderdak heeft verschaft in de Ecuadoraanse ambassade in Londen. Met hun adviezen en informatie hebben zij een enorme bijdrage aan zijn publicaties geleverd.
