In dezelfde periode waarin Smolder, een nukkige journalist, bedrogen en vervolgens verlaten wordt door zijn echtgenote, vallen ook bij zijn moeder de pijlers onder haar leven vandaan. Zo erudiet en intellectueel als ze altijd was, zo vergeetachtig is ze nu. Ze raakt verward, koffiezetten lukt niet meer goed, en de alzheimer krijgt steeds meer grip op haar – al blijft ze vrolijk. Terwijl haar woorden langzaam maar zeker hun vaste betekenis verliezen, probeert Smolder haar koste wat kost thuis te laten blijven wonen. Zorgen voor elkaar is een nobel streven, maar hoelang kan hij dat volhouden?
Stijn van der Loo baseerde Kleine helden zijn wij op zijn eigen ervaringen tijdens de intensieve zorg voor zijn dementerende moeder. Haar woorden waren vaak zo ontwapenend, wijs, schrijnend en grappig dat hij ze in het verhaal verweefde.
