In mei 1942 werd Wim den Hertog, predikant te Noordwijkerhout, op het Binnenhof te Den Haag ontboden voor een verhoor door de Sicherheitsdienst. De uitnodiging viel hem ten deel wegens uitlatingen die niet strookten met de visie van de bezetter. Tijdens het verhoor liet hij zich niet tot andere gedachten brengen. Het leverde hem een gevangenschap van bijna drie jaar op, eerst in kamp Amersfoort en daarna in Dachau. Gescheiden van zijn gezin en gemeente doorstond hij de verschrikkingen van het kamp en werd er in mei 1945 door het Amerikaanse leger bevrijd.
Kort na de oorlog heeft Wim zijn ervaringen in een aantal lezingen met geïnteresseerden gedeeld. Hij vond dat zijn gemeente er recht op had te weten wat hun predikant precies had moeten doorstaan in die jaren dat hij gevangen had gezeten. De tekst van deze lezing is door hem uitwerkt in De Lijdensweg van Dachau. Een verhaal dat ook nu, 75 jaar na de bevrijding, nog relevant is.
