Jules Verne is vooral bekend als de schrijver die de toekomst voorspelde. Hij beschreef in zijn boeken veel zaken die destijds als fantasie werden beschouwd, maar later in een indrukwekkend aantal gevallen werkelijkheid werden. Hij voorzag onder andere de langeafstandsreizen in luchtballonnen en de tochten van onderzeeboten onder het poolijs. Zijn gave om deze voorspellingen te doen berustte echter niet alleen op fantasie. Hij was zeer intelligent, was zeer goed op de hoogte van de technische ontwikkelingen van zijn tijd, deed degelijk onderzoek en paste wetenschappelijke logica toe. Veel van Verne’s romans kunnen worden beschouwd als populairwetenschappelijke aardrijkskunde of natuurkunde verpakt in een spannend avontuur en bevatten dus een educatief element. Veel van Verne’s gedachtegoed is in een of andere vorm door de realiteit ingehaald, maar het verhaal over de reis naar het middelpunt der aarde heeft alleen nog maar navolging gehad in andere futuristische verhalen, zoals dat van Burroughs, Tolkien en anderen. Maar ondanks dat de belevenissen in dit verhaal tot de onmogelijkheden behoren, blijft het fascinerende beschrijven van omgevingen, mogelijkheden en onmogelijkheden toch boeien en verwonderen. Welke kennis lag er aan zijn denken ten grondslag? Hoe kan een mens zo ontzettend scherp over zaken schrijven die hij nooit aan den lijve ondervonden kan hebben en die toch zo strak aan de waarheid schuren? De ‘echte’ Jules Verne fans, zullen opnieuw smullen van dit verhaal, wat ook weer is voorzien van de originele illustraties uit het begin van de vorige eeuw.