Even ten noorden van Goedereede, in de Oude Oostdijkpolder, bevond zich in de Romeinse tijd een nederzettingsterrein. Hier vonden in de jaren '50 en '80 van de twintigste eeuw opgravingen plaats. Middelen voor de uitwerking van de resultaten van het onderzoek ontbraken echter, waardoor jarenlang onduidelijk was wat de omvang en het karakter van de nederzetting was. In 2010-2011 is de vindplaats in het kader van het onderzoeksprogramma Odyssee ontsloten. Hierbij zijn de destijds opgegraven grondsporen en een deel van het vondstmateriaal geanalyseerd.
Het nederzettingsterrein was gelegen aan een bevaarbare kreek, waarlangs de toenmalige bewoners beschoeiingen en kadewerken hebben aangelegd. Andere opvallende elementen zijn de planmatige uitleg van de nederzetting, het voorkomen van pakhuizen en grote hoeveelheden geïmporteerd aardewerk. Op basis van deze gegevens kan gesproken worden van een havenplaats, die functioneerde tussen 85 en 225 na Christus. De nederzetting heeft waarschijnlijk een belangrijke functie gehad in de overslag en distributie van diverse goederen, waaronder keramiek en voedingsgewassen. Tevens gaat het om een van de grotere plaatsen uit de Romeinse tijd in het westen van Nederland. De gegevens van het onderzoek in Goedereede tonen aan dat de grootschalige overslag en distributie van goederen, die heden ten dage het economisch leven in de West-Nederlandse delta domineert, al in de Romeinse tijd een aanvang heeft genomen.
